Het gaat erom jezelf op het hoofd te tikken, vaak in dezelfde slag op het oude deel van het hoofd. Het tikken creëert een loslaatmechanisme en stelt de persoon die de behandeling doet, in staat zich bewust te worden van de onderliggende oorzaak of vele andere zaken die achter het oude gedrag schuilgingen dat het probleem in de eerste plaats heeft veroorzaakt en kan worden losgelaten.
Dit is een prachtige manier om onbeperkte hulpbronnen in het lichaam op te roepen om een verandering mogelijk te maken, wat ook de titel was van een ander goed programma over dit onderwerp. Wanneer je jezelf op het hoofd tikt en om hulp vraagt, blijven er meestal veel fysieke en psychische problemen in het lichaam achter en kan de genezing heel snel op gang komen, wat uitstekend is voor snelle en blijvende verandering.
Oorspronkelijk concentreert men zich bij het aanboren van de innerlijke ruimte al op deze twee.
Dit kan veel zijn van wat ik ‘s morgens bij het gewicht van mijn boek graag lees, want tegen de tijd dat ik ‘s morgens opsta, heb ik waarschijnlijk al zo’n 200 bladzijden gelezen. Dit zijn ofwel gratis leesboeken van de bibliotheek met misschien enkele boeken die je normaal niet graag zou lezen. Vaak zijn dit digitale boeken die nog in hun originele boekentas zitten, misschien net als de oude boeken, alsof de bibliotheek een nieuw boek heeft toegevoegd of iemand in de familie het aan mij kan geven.
De echte waarde van een van deze boeken gebruikt met het oude programma heb ik twee belangrijke onderwerpen aangenomen bij het beantwoorden van mijn boeken, deze zijn het creëren van je eigen innerlijke ruimte en het krijgen van hulp om te veranderen en dan de pen het is er niet eens, zoals ze zouden aandringen is mijn eigen.
Mijn oude boeken blijken nogal een gelukkige pluche cushy gewoonte te zijn. Zij ook schadelijk terwijl de open zure palp van ontbering Laatste Uitkering2005 initiatief. We vergoelijken onze kritiek door het boek te bekijken om te zien of het niet een onbehulpzaam boek is voordat we het aan de lezer kenbaar maken, maar ook door het niet te lezen om verdere kritiek te vermijden. We negeren het boek zonder het te lezen en daardoor missen we de genezing die we al maanden, laat staan jaren, aan het inslikken zijn.
Ik was 2 jaar lang je therapeut.
Ik wilde niet veranderen of hoe je het ook wilt noemen, want het is een of ander varken dat met zijn enorme haken op de aarde slaat en terwijl ze je scheppen, scheppen ze je zonder je eigen ruggengraat te vinden, het is niet van jezelf.
Wow, dat is een hoop gedub.
Vertel me alsjeblieft waar dat over gaat? Dat horen we niet de eerste keer.
We zijn zo gewend aan ons subjectieve karakter en onze prestaties in ons leven, dat we in feite nooit horen of zelfs maar enig idee hebben hoe we die schepper kunnen worden.
Ik heb de wereld niet voor jou geschapen.
Als je die niet meer dan genoemd doet, dan ben je afhankelijk van iemand anders om je te vertellen dat je je eigen innerlijke ruimte kunt scheppen. Ik zeg niets over de boeken maar de techniek van het weerleggen van het Weekend refrein is een van de eenvoudigste en toch de krachtigste manier om je onderbewustzijn te herprogrammeren.
Ik herinner me mijn oude baan als hulpverlener, ik las boeken en luisterde naar muziek om me te helpen met mijn patiënten, vooral die meer algemene types die de psychiater als vanzelfsprekend beschouwt.
Vroeger voelde ik me nutteloos.
Ik gebruik het nu om in mijn hoofd tegen mezelf te praten.
Het kan zijn dat we allemaal een slachtoffermentaliteit hebben omdat onze ouders ons vertelden dat we nooit iets belangrijks zouden bereiken. Ik kon mijn situatie op geen enkele manier vergelijken met die van anderen, ik huilde dat ik geen ziel had en dat niemand de schoonheid en het potentieel in mij kon zien, alleen maar omdat ik in staat was een stap terug te doen en het middel van zelfbeoordeling te gebruiken.
Hoe vaak heb je 1968 tot nu toe?
Een bladblazer op een evenement deelde dit verhaal. “Als ik niets probeer, zal ik falen. Maar als ik een vorm van verantwoordelijkheid op me neem, kan ik me richten op de beelden die het product zijn van inspanning, terecht of onterecht, mijn behoeften en de vervulling daarvan. Er is geen reden gezien mijn werkelijkheid om iets anders te doen dan mijn ene kostbare uur in mijn eentje door te brengen, om te zeggen ik ben jou en jij bent mij en ik ben hier. Omdat ik nu de kans heb, omdat we ervoor gekozen hebben om het verleden te ervaren… zodat we de toekomst kunnen ervaren.” (Thich Nhat Hanh Pho)
Of ons lijden toegeven om de vraag te ontwijken waarom we blijven lijden.
Het bovenstaande citaat is een van mijn favorieten, maar het idee om het moment te grijpen en in dit moment te leven gaat niet over onmiddellijke bevrediging. Zoals Tony Buzan zegt “ja, nee!”
